Dag 22 Sandwich MASS

Vanochtend zijn we bijtijds opgestaan en na het ontbijt eerst naar het Glass Museum gegaan. Daar leerden we dat in Sandwich de glasindustrie begin 19e eeuw was gestart door Deming Jarves, die er een fabriek begon. Het zand van Cape Cod, in overvloed aanwezig, was echter niet geschikt, want er zaten te veel onzuiverheden in. Het zand werd dus vanuit de Berkshires gehaald, een paar honderd mijl naar het noorden. De technieken werden steeds verder verfijnd, maar er kwam ook concurrentie, vooral vanuit Pennsylvania, waar men veel gemakkelijker aan brandstof kon komen voor de glasovens. Daar had men immers steenkool, terwijl hier aan de kust met hout gestookt moest worden. In de late 19e eeuw schreef de Glass Union een staking uit, die zo lang duurde dat het bedrijf eraan ten gronde ging. Nu wordt er alleen nog glas geblazen door kunstenaars. We kregen een demonstratie, waarbij verteld werd dat de temperatuur in de oven 2.200 graden was en dat de oven altijd brandende werd gehouden. Eens in de vijf jaar wordt de oven schoongemaakt en dan duurt het drie weken voordat hij weer op temperatuur is. De mooie glascollectie was aan ons niet echt besteed.
Na het museum zijn we The Cape gaan rijden (60 mijl heen en 60 mijl terug). Dat is een must volgens Amerikanen als je hier in de buurt bent. Er loopt een snelweg overheen, dus die hebben we weer zoveel mogelijk gemeden. Langs de kust liggen aardige vissersdorpjes met mooie haventjes. Aan het eind van de weg liggen mooie duinen en kijk je over zee uit. In tegenstelling tot Newport is Cape Cod meer voor de gewone man. Je vindt er dan ook talloze huisjes en appartementen te huur. Voor ons is dat allemaal wat te toeristisch. Gelukkig was ook hier het seizoen nog niet begonnen, zodat het nog lekker rustig was.
In het hotel was er weer thee/koffie met cookies. Later was het tijd voor ons galgenmaal in Amerika. Cor nam een lekker stukje vis en Carla een filet mignon, waar je gelukkig ook een kleine portie van kon bestellen.
Nu nog even de koffers inpakken voor de terugreis en dan hopelijk lekker slapen, want morgen vliegen we terug en dan wordt het met het tijdverschil dus een lange dag.